“Mama, er stond een meisje in mijn kamer. Ze bestond niet echt. Maar ze was er wel. En ik vond het best eng”.
Wat doe je dan, als je je kind dit hoort zeggen?
Veel van ons zijn opgevoed met het idee dat spoken niet bestaan. Spoken, daar werd je wel mee bang gemaakt. En je kon ook zelf spook spelen met een laken over je hoofd. Maar echt erin geloven deden we niet. Want spoken bestaan niet, is mij geleerd. En jij, geloof jij in spoken?
Er zijn mensen die overledenen kunnen zien. Geesten. Eigenlijk spoken dus.
Ik ben blij dat ik het altijd serieus genomen heb bij mijn kinderen. Als er een monster onder het bed zat, dan deden we het raam open en bliezen het monster naar buiten. Ook al geloofde ik indertijd zelf niet dat er écht iets onder het bed zat. Dat was nog in de periode voordat mijn spirituele interesse begon. Maar mijn kind was gerustgesteld en durfde weer te slapen.
En nu kwam dus het verhaal van het meisje dat niet bestond. Ze had geen kleur, ook haar kleren niet. Alles leek wel lichtblauw. En ze zei niks. Ik geloofde mijn dochter meteen. Dat een overleden meisje de weg naar ‘huis’, naar het licht, naar het universum niet kan vinden. Een meisje dat misschien ooit geleefd heeft op de plek waar nu ons huis staat. Dat kan eeuwen geleden zijn, want tijd bestaat niet in de andere dimensie. Het kan ook een vriendinnetje of zusje uit een eerder leven zijn.
Maar ja, mijn kind was er best van geschrokken.
En dat begrijp ik heel goed. We hebben afgesproken dat ik de volgende keer wordt ingeschakeld. Dan mag ik het meisje vragen waarom ze er is en haar de weg naar het licht wijzen. Dat is trouwens meestal helemaal niet zo moeilijk. Soms weten zielen niet dat ze zijn overleden. Dan is hun dood zo onverwachts gekomen dat ze zich niet hebben voorbereid en is hun ziel op aarde blijven hangen. Aan antieke voorwerpen kleeft nog wel eens zo’n energie. Je mag met de energie in gesprek gaan. Hem of haar bedanken dat hij hier is geweest en vertellen dat hij is overleden. Dat hij nu bij zijn zielenfamilie mag zijn. En dan stel je je een trap voor naar boven, naar de wolken. Je vraagt de energie, de ziel, de overledene, hoe je je het maar voorstelt, om de trap op te lopen. Het werkt goed om zelf mee naar boven te lopen. Dan loop je samen. Bovenaan de trap is een plateau. Daar neem je afscheid en je ziet de energie nog verder een andere trap oplopen tot in de wolken, daar waar het licht is. En jij keert na een tijdje weer om en daalt in je visualisatie de trap weer af naar beneden.
Het is goed om van te voren aartsengel Michael te vragen om een jas van bescherming om je schouders heen te leggen. Zo’n cape met een kap over je hoofd. En verbind je goed met de energie van de aarde. En voel na afloop wat jij nodig hebt. Je handen en polsen afspoelen, nog een keer goed aarden, aartsengel Michael vragen om de koorden tussen jou en de energie te verbreken, of iets anders wat goed voor jou werkt.
Misschien heb jij zelf ook ervaringen met overleden zielen of met engelen. En wel eens een verdwaalde ziel naar het licht gebracht. Op de manier die ik gebruik of op een andere wijze.
Als ik iemand een healingvideo of audio opneem, dan vraag ik de engelen altijd om hulp. Eerst brengen de engelen de overleden zielen die eventueel nog om mij heen zweven naar het licht en daarna stem ik mij af op mijn doelgroep, dus ook op jou en geef ik jou samen met de engelen een energetische behandeling. Krijg je dus een healing van mij, weet dan dat je door een heel team in de watten wordt gelegd. Wil je dit eens ervaren, kijk dan in mijn webshop naar de Feel the Vibe healing.