Ping pong

Je zit met een probleem. Het maalt door je hoofd en je voelt de spanning, frustratie, boosheid en verdriet. Of meerdere van die gevoelens.
Je zou zo graag even van je af willen praten. Even spuien. De sluizen open en het laten stromen. In woorden en misschien ook in tranen.  Want dat lucht op. De lading kan weg. Die strak opgeblazen ballon kan leeg. Pffffffff voel je ‘m?

Maar de ander laat je niet. Zodra je begint met je verhaal neemt je vriendin, moeder of buurvrouw het woord over. Begint te vertellen wat zij over dat onderwerp heeft meegemaakt. Of, dat kan ook, gaat je adviezen geven. Terwijl je daar niet om hebt gevraagd. En ze niet weet hoe jij je voelt want dan had jij die adviezen al lang opgevolgd!

Toen ik tijdens mijn burn out voor het eerst weer koffie ging drinken op mijn werk, vroegen verschillende collega’s hoe het toch kon dat ik ziek was geworden. Ik vertelde aan mijn collega’s dat ik er onder andere aan onder door was gegaan omdat ik me verantwoordelijk voelde voor dingen die niet mijn verantwoordelijkheid waren. En van iedereen die ik dit vertelde kreeg ik het advies: gewoon loslaten!

Ja, was het maar zo simpel. Dan was ik niet, een aantal overspannenheden negerend, in een burn out verzeild geraakt. Ik zag dingen op mijn werk niet goed gaan en ik wist hoe het anders moest. Maar het werd door de verantwoordelijken niet opgepakt. En ik zit niet zo in elkaar dat ik om 17:00 uur de deur achter mij dichttrek en dat ik dan alles uit mijn handen laat vallen en los laat. Als ik dat kon dan had ik dat wel gedaan.

Ik had niks aan dat advies. Ik had behoefte aan een luisterend oor. En jij af en toe vast ook. Een hand op je schouder, een arm om je heen.

Maar weet je, luisteren is voor veel mensen heel erg moeilijk. Omdat het te pijnlijk is. Echt luisteren raakt hen in hun hart, raakt hun eigen pijn, hun eigen gemis of hun eigen angst. En dat willen ze niet voelen. Durven ze niet te voelen. En daarom reageren ze. Beginnen ze zelf te praten. Omdat ze dan vanuit hun hoofd kunnen redeneren.

Diep in hun hersenen graven naar adviezen voor jou. Maar eigenlijk vluchtend voor hun eigen gevoel. Snel ver weg bij hun hart vandaan.
Dus raak jij iemand met jouw verhaal dan ping pongt hij of zij meteen terug. Met het batje voor het hart, wordt de bal teruggekaatst.

Zoek je luisterend oor zorgvuldig uit. En vraag of zeg voor alle zekerheid dat je heel graag wil dat de ander alleen maar luistert. En niet ping pongt.

Wat ook heel fijn is om te doen is schrijven. Gewoon alles opschrijven wat er in je opkomt. Zonder nadenken en zonder op schrijffouten te letten.  Schrijven, schrijven, schrijven tot er niks meer komt. Bij voorkeur met pen maar typen kan ook. Als je het terugleest zult je verrast zijn wat voor wijsheden er uit jouw onderbewuste naar boven zijn gekomen. Je was in contact met je kern en schrijven lucht op. Het zit niet meer in je hoofd want nu staat het op papier. Je kan het papier bewaren maar misschien lucht het nog meer op als je het papier verbrandt. Alles is energie. Woorden ook.

Heel praktisch maar helpend is om voldoende vitaminen en mineralen binnen te krijgen. In je darmen worden namelijk gelukshormonen aangemaakt die zorgen voor besluitvaardigheid, probleemoplossend vermogen, stabiliteit, zelfvertrouwen, ontspanning en dergelijke. Voor deze processen zijn veel veel nutriënten nodig. Wil je weten welke nutriënten jij kunt gebruiken zodat je energie weer kan gaan stromen?
Doe gratis de gelukshormonentest. Vul in het zoekscherm mijn naam Saskia Kenbeek in als stressoloog. Dan stuur ik je mijn advies.

 

photo credit: Joe Shlabotnik <a href=”http://www.flickr.com/photos/40646519@N00/35122255701″>Violet Playing Ping-Pong At The 25th</a> via <a href=”http://photopin.com”>photopin</a> <a href=”https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/”>(license)</a>